KADIN ANA TOPRAK
İnsanlar doğar büyür ve ölürler, lakin kız çocukları için bambaşkadır hayat. Her memlekette her iklimde beklentisi çoktur, kardeşe bakar, anneye yardım eder, kimi yerde ezilirler, çocuk gelin olurlar, hayatları incinir ve kaybolurlar.
Kadın; insanoğlunun anasıdır, karnında taşır, canından can kopar, sırtında taşır, yemez yedirir. Hakkı ödenmez. Kadının kimi yerde adı yoktur, kimi yerde hanım ağadır. Tarihler boyunca kadın arkaya atılmış, kimi zaman zarar verilmiş, kimi zaman da sorgusuzca canı alınmıştır.
Oysa kadın; ana olunca yüreği titrer, ninniler söyler.
“Ninni ninni ninnisine,
Derman olur annesine, tatlı yavrum dalar uykusuna,
Ninni kalbimin kuzusuna…”
Ana toprağı öper, sarılır, ağaç diker, tohum savrulur. Bağ, bahçe gönlünden sorulur, yok demez hiç. İki patates bir soğanla aş pişirir yavrularını doyurur. Kadının varlığı hiç sayılıp, analığı nasıl unutulur?
“Ey gözü dönmüş zalim, kadına kaldırdığın el kırılsın... Seni doğuran da anadır,
doğurmasaydı olmazdın…”
Ne acıdır ki geçmişte kadınlara yönelik şiddetler katliamlar yaşanmıştır. Kadınları köleler, cariyeler yaparak hayatları çalınmıştır.
Kadınlardır türküler yaptıran, şiirler yazdıran, evlat veren… Güneşin dünyaya küsmediği kadar sevgi veren...
“Toprağın olmasa neylersin tohumu,
toprağı sevmez isen kaybedersin solunu, yüreği durmuş nefes yüktür, yalnızlıkla yazma sen sonunu…”
Kadın ufuktur, ufuk umut. Yerle göğün birleştiği çizginin ardı vardır bilirsin. Çıkmazlara göğüs gerer yarına ümitlenirsin. İşte kadın; ufuk gibi sarar, sarmalar, bakar onarır… O topraktır, o anadır, o yardır o türküdür, o merhemdir.
“Nankör olma ey oğul nankör olma,
hak adalet vardır sakın unutma...
Sen insanoğlusun, seni doğuran ana.
Karşı gelme oğul, karşı gelme yaratana…”
Einstein ne güzel demiş, “İnsanları ikiye ayırıyorum, iyiler ve kötüler…” İşte, iyi insanların varlığı ile kadının kıymeti elbette bilinmeye başlandı. Dünyada her ne kadar kadın kıymeti bilmeyen insanlar varsa da artık kadın; öğretmen, pilot, doktor, işçi, emekçi…
Her ülke ekonomisinde kadının rolü büyük ve kadın bir insan. İnsanlar yan yana yürümeli, el ele vermeli. Can yakmamalı.
“Kadir kıymet bilenin toprağı yeşerir.
Kadın kıymeti bilenin vicdanı neşelenir.
Ana kıymeti bilenin sırtı yere gelmez.
İnsan kıymeti bilenin dünyası renklenir...”
Kadınların öncelikle ana oldukları, evlatları dokuz ay karınlarında taşıdıkları, dünyanın yükünü omuzladıkları, onların uykusuzlukları, fedakarlıkları unutulmamalı zira ancak o vakit, adalet terazisinin ibresi doğruyu bulacaktır…
