İSTANBUL GİBİYİM BUGÜN....
Hem çok kalabalık hem çok yalnız.
Hem çok sesli, hem de çok sessiz.
Hem çok renkli, hem de sadece siyah beyaz gibi.
Eminönü gibi, hem yolumu kaybetmiş,
hem de bulmuş gibi.
Galata köprüsü gibi hem hayalleri olan, hem de olmayan gibi.
Bakırköy gibi, hem fakir, hem de zengin.
Şirinevler gibi, hem gerçek hem hayal.
Beşiktaş gibi hem sosyete, hem de dilenci gibi.
Adalar gibi hem ulaşılmaz, hem de gözümün önünde gibi.
Başakşehir gibi, hem yeni, hem de artık eskimiş gibi.
Hem her şey dün bırakıp gittiğim gibi, hem de çok yabancı gibi.
Avcılar gibi hem çok sağlam, hem de dokunsan yıkılacak gibi.
Beylikdüzü gibi, hem kuleden tüm Istanbulu gören, hem de göremeyen gibi.
Ulus gibi hem Boğaza yakın, hem de uzak gibi.
Boğaz köprüsü gibi, hem iki yakayı barıştıran , hem de küstüren gibi.
Kız Kulesi gibi hem yalnız, hem de çok kalabalık gibi.
Marmara gibi hem Maviliği uçsuz bucaksız, hem de çok hüzünlü gibi.
Merter gibi çok hareketli, hem de çok durgun gibi.
E- 5 Otoyolu gibi upuzun, hem de yerinde sayıp duran gibi.
Mısır Çarşısı gibi çok gösterişli, hem de sıradan gibi.
Kapalı Çarşı gibi hem çok çeşitli, hem de her şey aynı gibi....
Hem Süleymaniye Camisi gibi huzur dolu, hem de huzursuz gibi.
Ah Istanbul, sen ne çok, ne çok her şey'sin bir bilsen. Seni tarif etmeye Kelimeler yetmez.
Seni tarif edicek kelime bile Yok.
Ahh be Istanbul ben seni ne çok özledim bir bilsen...
Hem seni özlemiş gibi, hem de sadece benim Canlarımı özlemiş gibi...
Biz yinede kavuşağımız günü iple çekiyoruz. Elbet gelecek o gün....
Her daim Bir Umut Vardır
