İNSANLAR VE SIRTINDA TAŞIDIKLARI DERTLERİ
Gönül gözü açık olan görür her daim insan sırtında taşınan dertleri.
Ahh nasıl ağırdır o, bir bilseniz!
Bin tonluk metal ve taştan daha ağırdır.
Bir de öyle bir büyüktür ki, büyüklüğü insanı yok eder diye endişemiz.
Deniz ve okyanuslardan bile büyük ve derin...
Usanmadan taşırız biz hep o dertlerimizi sırtımızda, tek bir kelime bile etmeyiz, etmeye korkarız. Çözene kadar susarız.
Çözmek zaman alsa da, Dertlerimizi bir yere emanet etme ya da "ben biraz dinleneceğim" deyip bırakamayız.
Asla....!!!
Çünkü öyle bir lüksümüz yok.
Ne çok seviyoruz biz dertlerimizi!
Hep dertlere odaklı yaşıyoruz, bu yüzden onlar çoğaldıkça çoğalıyor.
Çözüme odaklansak, kurtulucağız
sırtımızdaki bu yüklerden.
Kurtulmak mı istemiyoruz acaba?
Yoksa sonrasında daha büyük dert ile savaşırız diye mi endişemiz?
Günümüz Insanı, derdim var demeye bile korkuyor.
Her şey o kadar pespembe ki, ekranlardan görünen hayatlar "Evimiz Holywood'da" dizisinden bile daha hayret verici.
Mucizelere inanan bir kısım insan ise;
Her olumsuz olayın olumlu yanını görmeye çalışıyor.
Her olumsuz olaya cevabı:
"Vardır bunda da bir hayır, bir iyilik"diyor.
Alması gereken dersleri alıp devam ediyor yoluna...
Yola devam edeceğiz etmesine de, önümüze çıkan engeller, geri dön önceliklerin var, yolda saklanmış sorunlar, bunu bunu bitirmeden gidemezsin diyen düşünceler.
Aslında tüm bunların hepsi "Biziz" .
En büyük düşmanımız yine biziz aslında...
Belki de bir anlığına dertlerimizi düşünmeme kararı alsak ve çözümlere odaklansak...
Belki her şey daha iyi olacak.
Her daim bir Umut vardır.
En güzel Anlar Sizinle olsun.
