HAR
Gözyaşlarını sırtlanmış bulutların
Vadettiği baharlara inanan
Minik bir tohumdum
Vakitsiz yağan yağmurlara aldandım
Göz kapaklarımın ardına saklanmış
fukara hayallerle savrulurken
İçime düşmüş yangınların
Asi ruhlu alevleriyle âşık oldum
Oysa
Dokunma yanarsın demişlerdi bana
İnanmadım
Ağustos harının
Zemheri ayazıyla yârenlik ettiği
İbrahim sofrasında cana dokundum
Gözlerin ırak
Gözlerin insana ulaşamayan ırmak
Kirpiklerinde birikmiş hüzünler
Kuşlar habersiz
Mektuplar daha da sessiz
Henüz dile gelmeyen gönül sesimle
Ateş olamadan kavruldum
Büyüyemedim işte
Uzak bakan gözlerim
Yuvasında karanlığa meydan okurcasına
büyürken
Çocuk kaldı sabaha erişmeyen rüyalarım
Çocuk kaldım
Yolu tamamlanmamış
Tezek kokulu sıralarda
Bekleme
Bekleme
Muştusu yok sahipsiz gelinliklerin
Dert yüklü kervanların konakladığı
Kapısız han fırtınaya teslim
Buradan geçer mi sanırsın
Ahı alınmamış analar
Bir gürgene mahkum babalar
Bekleme
Ben yaz değilim
Kış hiç değilim
Aralarda biryere sıkışmış köhne yüreğim
Ben
Yaz değilim tenim har
Ben kış değilim
Saçlarımda unutulmuş kar
***
Editör: Nevin Bahtışen
