GURBET HANIM'A MEKTUPLAR 4
Geldiğinizde
Aşk doluydunuz Gurbet Hanım.
Yaşamak doluydunuz.
Oturup dinlenmeden,
Odaları dolaştınız tek tek.
Avlu ve bahçeyle uğraştınız.
Alıcıydınız, eminim.
Yerleşmek amaçlıydınız.
O yüzden
Bu kadar detaylara baktınız.
Siz nasıl bir şey aramıştınız bilmem,
Bir dağ köşkü, bir orman evi mi?
Neden merak ettiniz Horzum ellerini?
Ne taşır ki heybesinde dağlı bir Türkmen?
Zamanın eskittiklerini ve eskitemediklerini...
En başta çocukluğum,
Siyah beyaz bir resimdi.
Benim de mutluluğum,
Tebessüm ediyordu,
Gördünüz mü bilmem.
Biz köy çocukları tebessüm ediyorsak,
Bil ki sevmişizdir seni,
Dağımızın yeşilliği,
Suyumuzun duruluğu gibi,
Güzel şeyler geçmiştir aklımızdan…
Siz böyle ummuyordunuz belki,
Karanlık kapıların ardında,
Müphem bir karakter bekliyordunuz.
Maskeli Süvari...
Zoro ya da
Dartanyan gibi...
Maskesiz çıkmıyorsunuz Gurbet Hanım,
Belli ki hayattan delice korkuyorsunuz.
Dalmayı seviyorsunuz, biliyorum.
İçimin batıklarına iniyorsunuz sık sık,
Çöp diye atılmış eski eşyalar,
Bir şair cesedi belki yıllar öncesinden,
Alnından vurulmuş sevda şiirleri,
Ve kitaplar değişik konularda,
Hepsini hepsini inceliyorsunuz…
Geldiğinizde,
Adası ve parseli belli,
Yeryüzü kadar açıktım size.
Bir tuş ya da dokunuşla,
Hakkımdaki her şeyi öğrenebiliyordunuz,
Dumansız ateş gibiydiniz Gurbet Hanım…
Yakmak istediğiniz ormanı,
İçin için yakıyordunuz,
Siz osunuz Gurbet Hanım.
Hayatın yazdığı o mistik romandaki,
Maskeli kadını oynuyorsunuz.
Editör: Betül Eren
