GÜLÜN GÜLE SÖYLEDİĞİDİR
Alyam'a
Bu deniz senin bildiğin deniz değil
Ama yine de sen bilirsin.
Dün bir martı çakıldı gördüm
Bir tabak yoğurt gibi dağıldı suda
Gagası kırmızıydı
Ve ihtimal bir tek balığa razıydı
Durdu bekledi küpeştede
Bütün balıkçıların gözü önünde
Son bir kez şans verecekti kendine.
Kıyıdan denize bakan çocuk
Babam dedi önce
Annemin boyun bölgesinde
Su üstü canlısı olur her gece
Annem de bilir bunu
Babam çünkü her seneyi devriyesinde
İstanbul’a ayaklarını çıkartıp girer.
Sade İstanbul’a değil elbet
Bütün şehirlerde
Evlerin birer martılığı vardır
Orada ölmeye yatırılır
Henüz gelişmemiş ergenliği kızların.
Bu deniz senin bildiğin deniz değil
Az önce türkü söylüyordu duydum
Oysa ben
Bugüne kadar hiçbir denizin
Ölen martısı için ağıt yaktığını bilmiyordum.
Çünkü ben aşirettim
Kendime ve doğaya şirrettim baştan
Suda taş sektirmek annemin icadıydı
Bir de su üstü uygarlıklarında
Annemin el dokuması kilimleri vardı
Kızların kızlığı kesilsin için
Annem her sabah eyvana çıkar
Babamın ardından intiharına bakardı.
Ey akademinin dişlek çocukları
Yalancı meme emmektendi her şey
Yanılıp da bu metni vesikadan saymayın
Daha ciddi açılardan bakın tarihe
Babalar ve kızlarını
Yakın çekimde bırakın
Çıkarın çantasından beyaz martıyı
Çocuğu ablasının öldüğüne inandırın.
