GÜLÜN AĞZIYLA KONUŞTULAR
Alyam'a
Gülün ağzıyla konuştular
Geceye düşen iki yaprak
Toprak çürütmekten yanaydı
Havaysa yeşil tutmak.
Gece gizliyordu kanın rengini
Gece, ay ışığından parlak
İki kolla sardı önce teni
Sonra bir kilidi açar gibi sabırla
Açtı bedenlerin dilini.
Tenler eski bir medeniyet gibiydiler
At sürülmüş sahralarında ve toprak
Sürüme hasret, tohuma aç
Suyun bereketine muhtaç
Bekliyordu ay ışığı altında.
Gülün ağzıyla konuştular
Sözden tutuştular önce
Sonra iki dağ gibi iki taraftan
Vuruştular sarsarak yüreği ve aklı
Ayrışıp örtüşen bir dünya oluştular
Gece gizliyordu kanın rengini
Stepleri aştılar oysa, derin
Vadilerden geçtiler bir Anka'nın sırtında
Nirvana'ya ulaştılar.
Gördüler o kutlu puvardan
Akan kırmızı ve tatlı suyu
Gülün ağzıyla konuştular
İçtiler kana kana o mübarek duyguyu
Dağlar lime lime döküldü vadilerden
Dilden tutuştu her şey, yani gönülden
Tanrısal bir harabeden
Rüzgâra karıştılar, kül olmuştular.
Gülün ağzıyla konuştular
Yusuf oldular, Züleyha oldular ama
Hep kendi zindanlarında buluştular
Kendileri açtılar kendi kapılarını
Kendileri kurdular kendi yapılarını
Ve sevdanın bütün katmanlarını
Ahir ömürlerince dolaştılar.
