GÖZYAŞIM
Gel de çık
Zemheri ayazında
Karanlığa gömülmüş düşlerden
Dökülen her damla gözyaşından
Yitik hikâyemin
Kararan umudundan başladım
Satır aralarına dizdim
İnci tanelerinden
Damla damla suladım kuruyan yanından
Acı ile hüznü sardım araya
Dayanır mı yürek
Bu kadar mı sızlatır
Ta kirpik uçlarında hissedilir
Koydum heybeye
Saldım gökyüzüne
Beyazlığına mı dolanır
Yoksa maviliğe mi
Belki düşer buluta
Yağmur tanelerinde yağarız
Karanlık düşlerimizin içine
Ay düşer mi
Ya da
Güneş açar mı güne
Biz niyetine aydınlanır mı gün
Sabahın seherinde
Düşer miyim kirpik uçlarında
Köhnemiş hikayemin sonuna
Ve ben
Gözyaşlarından düşüyorum mezar taşına