GÖÇ ETMEK
Doğa sürekli yenileniyor... Mevsimler daima değişkenlik arzediyor... Her mevsimin kendine has özellikleri olduğu çok aşikar... Bazı mevsimler bir anne gibi, bazı mevsimler gençlik gibi, bazı mevsimler insanın olgunluk yaşı gibi ve bazı mevsimler Azrail gibi...
"Doğa ve insan birbirine ne çok benziyor" diye düşündü Nahit. Yenilenmek için gelişmek gerektiğini biliyordu. "Zira kendini geliştirmeyen insan makul anlamda değişemez, dönüşemez, yeni bir dil, yeni bir söylem oluşturmaz.” diye düşünmeye devam etti.
"Bedensel olarak yemek, su gibi hayati ihtiyaçlarımızı karşılamadığımız zaman; beden değişime uğramadan zayıflar, cılızlaşır ve ölmeye mahkum olur. Onu beslediğimiz de ise, sürekli gelişir, büyür, güç ve kuvvet kazanır...
Bir insanın vücudu açlığa, susuzluğa bir ay dahi dayanamazken ve hayati fonksiyonlarını kaybederken zihinsel ve ruhsal açlık, insanı manen öldürmez mi? Böylesi bir dünya, ölü sayılmaz mı?" diye düşündü Nahit.
Güneş niçin her akşam batar ve her sabah yeniden doğar? İlahi yasa gereği, güneş bir güne mahkum etmez kendini. Her sabaha yeni bir aydınlıkla gelir, yeni bir uyanış gerçekleştirir...
Güneş uyandırıcı değil mi?
Eğer güneş sabit kalsaydı, iklimler değişir miydi?
İnsanlar canlı kalabilir miydi?
Doğa, bu kadar güzel olabilir miydi?
İlahi kudrete dayalı tabiatın tüm yasaları ne güzel birbirini tetikliyor ve adeta et ve tırnak gibi birbirini besleyip koruyor...
“Kronikleşmiş alışkanlıklarımızdan, gelişmeyen zihinsel yapımızdan göç etmeyi başarmalıyız.
Yeni ufuklara yelken açmalı düşüncelerimiz. Sabit kalamayız yerimizde ve çıkmalıyız bu kısır döngüden. Dünyayı kendimizden ibaret görmeye hakkımız yok bizim...
Dün gittiği gibi, dündeki kendimiz de gitmeli, kendimizi yenileyerek yeni güne taşımalıyız.
Dünün birikimlerine, yeni günde yeni birikimler eklemeliyiz...
Kendimizi geliştirmeliyiz, kendimizi keşfetmeliyiz, en güzeli de kendimize gelmeliyiz...
Üretmeliyiz; toprak gibi, ana gibi…
Üretmezsek tüketim makinasına dönüşürüz ve birbirimizi tüketmekle meşgul oluruz..." diye düşündü Nahit.
Bir sigara yaktı ve efkarlı bir şekilde, ciğerlerine kadar çekti, derin derin…
