GEÇ KALDIK YÂRİM
Şu yalan dünyanın namert yüzünden,
Vuslata ermeye, geç kaldık yârim.
Usandım ellerin yalan sözünden,
Sebebin sormaya, geç kaldık yârim.
Sevda mı çok yordu neden böyleyim,?
Çok çektim elinden nasıl söyleyim?
Kader böyle imiş kime eyleyim?
Yanında durmaya, geç kaldık yârim.
Dert, kederin hepsi, gör beni buldu.
Açmadan güllerim, sararıp soldu.
Ömür gelip geçti daha ne oldu.
Bir selam vermeye, geç kaldık yârim.
Yıllar mı eskidi, ben mi yoruldum?
Bir sevda yüzünden, hesap soruldum.
Bulandım sel gibi geri duruldum,
Dostumuz görmeye, geç kaldık yârim.
Ömür denen yolda, vermedim mola,
Minnet etmem sevda bilmeyen kula,
Yollarım çevrildi, sonsuz bir yola,
Yatağım sermeye, geç kaldık yârim.
Sağlamsa çürümez sevginin kökü,
Beyazın yanında, severim akı,
Sakladım duruyor, verdiğin çakı,
Yüreği yarmaya geç kaldık yârim.
Ahmet'in gül idi, kırıp soldurdun.
Saçın, başın her gün, yolup yoldurdun.
Ne ettim ben sana, durup saldırdın.
Mezara varmaya, geç kaldık yârim.
***
Editör: Bilgi Şakar
