EYLÜL
Hep eylüle yazıyoruz
Eylül gibi hayallerde solup gidiyor
Hangi çiçek kuruyum ister
Hangi kuş dalında tünemek istemez
Kelebekler konup süslemek istemez
Arılar polenlerini kırlardan mis kokulu çiçeklerden almak istemez
Yapraklar döküyor istemsiz
Soğuklarda elbet gövdesi üşüsün istemez
Hangi garibana evlik yapıyor koğunda
Rahat vermiyorlar ki dursun salına salına yerinde.
Acımadan kesiyorlar gövdesini dalını budağını
Geriye ne kalıyor hüsran.
Eylül mor salkımlarını savuruyor
Zakkumlar son çiçeklerini açıyor
Katmer katmer güller kokusunu saçarken
Eylül kime kanat açıp sevdanın kollarında kokuyor
Aşk rüzgarları teker teker yaprak dökerken.
Eylül gözyaşlarımızın şahidi oluyor
Belki de sonumuzu yaşıyor
Poyraz yeliyle yaprak dökerken sessiz sensiz
Eylülün ne suçu var ki
Ne orman kalıyor
Ne de eylül.
