EY YAR!
Cihana sükunet veren, ey karanlık gamlı gece!
Örtüver hüznümün üstünü, uyut beni sessizce.
Kurtlar kemirir bağrımı, umut ekle hece hece,
Ya al mehtabını da git, ya gülme bana delice...
Görmezmisin kanlı bağrımdan tüten yanık dumanı,
Alev alev yanarken, atma sende kuru samanı.
Ben yarimi beklerim, onsuz ne yapayım cihanı,
Üstüme toprak atın, canlı gömün, gayrı bu canı.
Elimdeki asâyla, Mecnun gibi çöl arşınladım,
Yalın ayağımla, serap peşinde koşup ağladım.
Sinemdeki yarama, gül diye çok diken sapladım.
Ben yarimi ararken, gah yere düştüm gah çağladım.
Ey gönlümün sahibi! Ağlatma beni, ey güzel yar..
Ey yaramın tabibi! Terketme beni, ey nazlı yar..
Semadan sesler gelir, bu seste çok gizem var..
Dünya bana dar gelir, Ruhum kafeste çırpınır yar.
