DÖN GEL ARTIK SEVGİLİ
Sensizlik çöküverdi seni seven gönlüme
Hüzünler yağıverdi sana tutsak yüreğime
Hazanlar mesken kurdu garip ömrüme
Üşüyen ellerim değil yüreğimdir sevgili.
Dinmiyor sensizliğin zemheri acısı
Ruhumu sarmış, bırakmıyor bu sızı
Zaman, gönül yarama ilaç olamadı
Zaman geçiyor da geçmiyor sensizlik.
Dönüp de mazideki hatıralara bakıyorum
Sen dolu günlerimde hep kayboluyorum
Ben senli düşlerden inan çıkamıyorum
Aklım, gönlüm seninle dolu sevgili.
Ben seni yüreğimle, yüreğim kadar sevmiştim
Duygularımın haysiyetini sana feda etmiştim
Reva mıydı bana, bu amansız gidişin
Sarsıldı, yıkıldı bütün ümitlerim sevgili.
Sevmeseydim bu kadar sitem eder miydim
Yokluğunda gün gün eriyip tükenir miydim
Özlem dolu kalbimle seni sayıklar mıydım
Sevmeseydim kalbim hiç sızlar mıydı sevgili?
Yüreğim yanıyor, kalbim kan ağlıyor
Zemheri karanlıklar beni sarıyor.
Dön gel artık, kurtar beni bitiren bu karanlıktan
Ruhuma çöken sensizlikten sevgili.
