DEĞERSİZLİK DUYGUSU
İnsanlar kendilerini başkalarıyla, fiziksel,
zihinsel, kişisel yetenek ve becerileriyle kıyaslamaya başlayınca kendilerini bazı konularda eksik, yetersiz ve değersiz görmeye başlar, bunun nedeni kişinin kendini olduğu gibi kabul etmemesi, sevgi ve özgüven eksikliğidir.
Değersizlik duygusu yaşayanlar aşırı hassas, alıngan olurlar, fedakarlık konusunda abartıya kaçarlar, alma verme dengesini sağlayamazlar.
Kendilerini yerli yersiz suçlarlar, geçmişte yaşanan olaylarla ilgili pişmanlık duyguları,
keşkeleri fazladır.
Kendilerini birçok konuda dışlanmış, kale alınmamış, önemsenmemiş, başarısız, beceriksiz, yeteneksiz işe yaramaz gibi hissederler.
Kendilerini, zaaflarıyla, hatalarıyla sevaplarıyla, iyi ve kötü yanlarıyla oldukları gibi kabullenemedikleri için başkalarını da kabullenmede zorlanırlar, onları değiştirmeye çalışsalar da başarısız olurlar.
Ailesinden, işinden, maddi durumlarından, sosyal statülerinden utanırlar.
Başkalarını her konuda şanslı, kendilerini, şanssız, talihsiz, kısmetsiz gibi görürler, aşağılık kompleksine girerler.
Değersizlik duygusuyla yaşayanlar risk almadan, suya sabuna dokunmadan, etliye sütlüye karışmadan, daha çok kendi dünyalarında, genellikle yalnız yaşarlar.
Değersizlik duygusu insanlarda az veya çok olur dozunu ayarlayamayanlar başkalarına özenerek, kıskanarak, hayıflanarak "mış" gibi yaşarlar, kendileriyle barışık olmadıkları için huzursuz ve mutsuz olurlar.
