ÇOK YÜZLÜ SURETLER
On iki çıvgın
Üç vaktinde gecenin
Sancısına düşüp benim gibi iki hecenin
Bir kupa dolusu ağlayış içe içe
On iki akrep zehrine banarak matemini
Serencamlar getire getire hafızasına
Asırlardır süregiden bu sanem zulmüne,
Kibirden kibrit uçlarından korkarcasıya
On iki çıvgın
Üç vaktinde gecenin
Ağıtlar yakmakta,
Ateşin korkusu kucağında.
Perdelerin sayısı sayısız,
Ardı önü,
Önü arkası gelmeyecek kadar geçmiş ve gelecek,
Yığınlamasına tuluat,
Trajedi dense daha gerçekçi olsa da
Denmeyecek miktarda acı,
Gülmeyi unutturacak,
Ölçeği olmayasıya acımasız.
Dik durmayı özlüyor şu telgraf direği,
İtalik yaşamak usanç,
Usançlar nasıl da faydasız!
Sahi insanlar mı yaşıyor bu dünyada,
Başka evrene mi kaçmış yoksa insanlık.
Çöl çöl kuraklık,
Ruh altı basınç,
Gökdelenler göğün gözünde serseri,
Zayi hükmündeyiz epeydir ,
Sanırım sebinin gözündeki yaş,
Sebil diye içirildiğinden beri.
Tiyatro, kırmızı halı, flaş..
Perdelerin sayısı sayısız,
Ardı önü,
Önü arkası gelmeyecek kadar geçmiş ve gelecek,
Tüm çok yüzlü suretler artık vatansız.
Artık gün dönümlük değil güneş,
Önemi yok secdesiz beş vaktin!
Dökül behey siyah, savur gizlediklerini
Pare pare şerarelerle kaygısız ,
Bilinmez pınarlarda ovduğum ak ayalarıma,
Vicdan adına ve de merhamet
Döşümü tırnaklarınla eş!
Artık gün dönümlük değil güneş....
Yanıltıcı kalp çarpıntısı, desise
Kıyametin kızılı kalacak ayet ayet
Mümin şair kalemine.
