BÖYLE BUYURDU ZERDÜŞT
ateşe yatırdım
kinimi
öfkemi
nefretin balyozuyla dövdüm
ihanet zehrine bulanmış
kın bıçaklarım
zulamda
utkuyu
düşlerimde
sensizliğimce ördüm
ay ışıklarını topladım
bütün gece
sivriltip uçlarını iyice
biledim erinliğimi
zülfikardan da ince
yalnızlığım
güneş kalkanını
güneşin son batımında giydi
ulak saldım
beden şehrimin tüm serserilerine
ilk
deli bozuk
kalbim geldi
yoldaymış beynim ciğerlerim
gözlerim
çoktan pusuya yatmış
dişlerim tırnaklarım
el ayak parmaklarım
baskına en son
katılacaklarmış
teyakkuzda bütün tenim
savaş naraları ulumakta dilim
şimdi sen
en kutsal mabedimi
sinsice basan
barbar sevgilim
kuşandım pusatlarımı
geliyorum
sanma ki ben seni
candan az seviyorum
böyle buyurdu
Zerdüşt
ateş bu
gireceğiz
aşkın alev yatağında
dövüşerek yaşayacak
sevişerek
öleceğiz
