BİR NEFESLİK ÖMRÜN BELKİ DE SON FASLI
Ne zaman fedakâr,
Ne de hayat vefakar.
Hep yaradılanlardır cefakâr..
Bir nefesliktir hayat, gelip geçici
Dünya hancı biz yolcu,
Her şeyin var bir sonu..
Kaybetmeden,
Bilemedik sevdiklerimizin kıymetini..
Zira toprak vermiyor,
Vermiyor aldıklarını geri..
Kurmalı saat gibi,
Süratle geçiyor zaman..
Vicdanlar yorgun, gönül harap.
Dünya sanki dönme dolap..
Hırs, kin, fesat her yanımız!
Av peşinde koşan,
Kurtlarla dolu etrafımız..
Ne hallere geldi şu dünya,
Her taraf yalan, her taraf riya..
Acele ettik yarınlara!
Yolu tükenmez sandık,
Adımlarımızı cömertce kullandık..
Tamamlayamadık bir türlü
Eksik kaldı hep bir yanımız..
Ne hayallere yetiştik,
Ne de zevki sefanın doruğuna..
Gözümüzü açmadan,
Geldik filmin sonuna..
Hancı dedi;
Bende eğleştiğin yeter..
Hazırlan misafirlik bu kadar.
Gerçek mekân seni bekler..
İşte böyle hayat!
Ne zaman fedakâr,
Ne hayat vefakâr.
Hep yaradılan cefakâr..
Yani gelip geçici,
Lakin delip geçici işte.
Alternatifi yoktur, kimse değil seçici..
Bir can var, nazende nazlı,
Oda gitti bedenden geriye ne kaldı?
Ağla yüreğim ağla,,
Zira ağlama zamanı..
Bir nefeslik ömrün,
Belki de son faslı!..
