BİR KİTAP: ZAMAN YOLCUSUNUN DÜŞLERİ / DİLEK TUNA MEMİŞOĞLU
Haftalar öncesinden okuyup bitirmiştim Zaman Yolcusunun Düşleri kitabını…
Ben Polonya'dayken uzaktan takip ediyordum Dilek Hanım'ın yazılarını. Henüz tanışmamıştık ama uzaklarda hissettiğim soğukluğun yerini kendisinin içten, samimi, doğal ve ilaç gibi gelen sıcak üslubu alıyordu günbegün yazdığı yazılarla. Seve seve okuyordum.
Sevgi ve saygı duruşu olarak yorum yapıp teşekkür ediyordum. Çünkü yazılarında herkesle muhataptı bana göre. Gönlü herkese açık yazıyor Dilek Hanım.
Özellikle biz gençleri çok seven, değer veren, düşüncelerine yorumlarına daima açık ve hatta merakla beklediğini bildiren bir tutumu var kendilerinin. Açıkça ifade eder, açıkça dinler, açıkça okursunuz cümlelerini. Bolca sevgi vardır içlerinde.
O şekilde konuştuk tanıştık ve ilk kitabı Anadolu Kokulu Kadınlar'ın ardından yine böyle güzel yazılarından oluşan ve bizim gibi okurların gönlüne dokunan o cümlelerin toplandığı bir kitap daha yazdı Dilek Hanım. İşte o kitabın adıdır Zaman Yolcusunun Düşleri...
“Nefes aralarında şöyle rastgele bir sayfayı açın ve okuyun. Bilin ki o cümle size yazılmıştır. Sizindir." der önsözünde.
Bana en çok dokunan yazılarını sizinle paylaştım ama bir de "Kalk Tazelen Ruhum" yazısı var ki sizler de okuyunuz.
"Sadece Güzel Cümleler", “İnsan Evini Özler", “Kendi Şehrine Yabancı Olur mu İnsan?" başlıklı yazıları ise toplamda 104 yazının sadece birkaçı olarak yer alır.
Bizleri düşünüp iyi ki yazmış, bu kitabı.
Dilek Hanım, çok teşekkürler, emeğinize sağlık.
