BİR KİTAP: PAZARTESİ MEKTUPLARI / EGE SOLEY
Mektup bir haberleşme aracıdır. Uzağı yakın eden, insanların duygularını içeren, bilgisini muhafaza eden, özlemin ve hasretin kokusunu nağmelerle taşıyandır. Dilekleri ve arzuları dile getirerek, geçmişten geleceğe ayna olandır.
Kimi zaman karanlık gecelere ay olur, kimi zaman günlere güneş olur. Bir dokunuşu, yüreği ısıtır. Satırlarındaki sözcükler, gönlü hoş eder.
Ege Soley, yazdığı her mektubun nağmesinde, geleceğe ışık tutuyor. Geçmişin izinden yani kendi yaşadığı hayat tecrübesinden ona öğretilen her bir sözcüğün gölgesindeki serinliği, naifliği düşünsel soframıza getirip hayatı anlamlandırarak, hoş bir tat ile sunuyor. Mektuplarındaki koku, yarının ve anın daha güzel kokmasını sağlıyor.
Düşünceler güzeldir; güzeli düşündükçe. Güzeli var etmektir, sözcükteki manayı anlayınca.
Yazar Ege Soley de, “Pazartesi Mektupları” kitabında, bir sözcüğün tek hecesindeki anlamı bile genişletiyor.
Aslında mektuplarıyla okuyucusuna seslenerek, farklılıkları gösteriyor belki de.
Hayatın akışını, benzetmelerle çok güzel anlatıyor.
"Önümüze bakmak, kendimizle, elimizdekilerle, incecik, küçücük düğümlerle uğraşmak elbet güzel. İlginç satırlara, heyecanlı hikayelere dalıp çıkmak elbet zevkli. Ama bu hayat denen yolda sürekli kendi önüne bakıp hep aynı şeye takılınca sonunda mutlaka midesi bulanıyor insanın. Gözü iyi görmez, kulağı sağlam duymaz oluyor. İşinde gücünde sanıyor kendini ama aslında sadece zaman geçirmek için oyalanıyor."
"İnsan kaç yaşında olursa olsun, sözüne değer verilsin, sesine karşılık gelsin, sorusuna cevap verilsin istiyor.”
