BİR GÜN
Ağayım, paşayım diye güvenme,
Senin de defterini dürerler bir gün.
Eşim, evladım, dostum var deme,
Seni yarı yolda koyarlar bir gün.
Hürmet sana değil; malına, parana...
Dünya varlığına konarlar bir gün.
Kim merhem olmuş ki yarana,
Ellerine tuz alıp koşarlar bir gün.
Hele menfaatlarına dokun da bir gör.
Hepsi Aslan kesilir, ezerler bir gün.
Diller lal olmuş, kulak sağır, göz kör...
Gönül sarayını yıkarlar bir gün.
Dost bildiklerine arkanı dönme,
Seni sırtından vururlar bir gün.
Herkesi kendin gibi iyi belleme,
Yalanla dolanla kırarlar bir gün.
Mal kardeşi kardeşe düşman edermiş.
Herkes menfaatına koşarmış bir gün.
Haram hiç kimseyi güldürmezmiş.
Aheste aheste çıkarmış bir gün.
Tırnağınla kazıyıp geldiğin yerini,
Yerle yeksan edip yıkarlar bir gün.
Kimse bilmez senin kıymetini,
Seni bir pula satarlar bir gün.
Varlıktan yokluğa düşersen aldanma,
Halin nedir diye sormazlar bir gün.
Sana yardım ederler, koşarlar sanma,
Bir tekme de onlar atarlar bir gün
Taç yapma başına, üzme yüreğini.
Saçını başını yolarlar bir gün.
Sarraf bilirmiş altının değerini.
Bozuk para gibi harcarlar bir gün.
İyi gün dostu olanlar dara düşünce,
Seni bırakıp kaçarlar bir gün.
İşlerine gelmez çıkar bitince,
Sana darılıp küserler bir gün.
Yok bir vefa, karşılıksız sevip de
Derdine ilaç olmazlar bir gün
Yaşarken neyini gördük deyip de
Seni alelacele gömerler bir gün.
