BİLESİN
Bağlamıştın kendine verdiğin tek bir sözle,
Yeni açan bu gülü soldurursun bilesin.
Bıraksana inadı oturup yolum gözle,
Ömür artık kısaldı doldurursun bilesin.
Şu perişan aklımı gözlerin benden aldı.
Tesadüf mü gelişin kaderi yazan saldı.
Ne hiç düzenimiz var ne de bir mizan kaldı.
Yorgun düşen bu kalbi yıldırırsın bilesin.
Gönül çiçek açmazsa sular bulanık akar,
Gitmek hiç çözüm değil iki canı bir yakar,
Düşürme sakın dile dost bile hoyrat bakar,
Ağarmış saçlarımı yoldurursun bilesin.
Çözemedim bir türlü hikmeti ne bu işin,
Mutlu mu oluyorsun bir gelip bir gidişin,
Peşini bırak artık o karanlık geçmişin,
Gün gelir büyük aşkı öldürürsün bilesin.
Bana ellerini ver yüreğim huzur bulsun,
Kurduğumuz hayaller en büyük servet olsun,
Karar verme şimdiden bırak yarına kalsın,
Gönlünü bir soysuza çaldırırsın bilesin.
Bağlanmışız ezelden seni ruhum tanıyor,
Görmediğim zamanlar buzlar bile yanıyor,
Yaralar göz göz olmuş oluk oluk kanıyor,
Canımı Azrail’e aldırırsın bilesin.
Son mevsim kaldı bize artık bu son bahardır,
Gurura yenik düşmek yaklaşan intihardır,
Sonumuz ya yaşamak ya da hep inkisârdır,
Musallada namazım kıldırırsın bilesin.
Editör: Serhan Poyraz
