BEN DEĞİLİM
Bakma sen bana, can sıkıntısı işte!
Yalnızlığımı bölüşüyorum kimsesizlik saatlerimde!
Yazıp yazıp duruyorum, harflerin oynaklığı bu!
Oynayıp duruyorlar, sahipsiz duygularımla!
Keskinleştim değil mi?
Bıçağın bile kınından çıkmadan önce,
Belli olmuyor değil mi, ne kadar
Keskin olduğu!
Duygularımda öyle,
durup dururken anlaşılmıyor değil mi,
Keskinliği!
Anlaşılmıyor,
Şah damarıma dokunmayınca!
Yüreğimden nasıl da kanlı irinler
fışkıracağı!
Anlayamadın sen,
Su gibi durgun halimden,
Duygularımın kilidini fazla zorladın!
Canımı fena yaktın anlıyor musun,
Barut fıçısı gibiyim!
Ben değil miyim o hülyalarımı çürük iplere,
Mandalladığın!
Hani mangal gibi yürek olması gerek,
Yanıklarımı hissetmemek için!
Kokusunu almayınca anlaşılmıyor değil mi?
Yüreğimi mazgallarda nasıl da yaktığın!
Beni düşünme sen, kendini düşün,
Seni de bulur elbet bana yaptığın
Haksızlığın!
Bugünlerin yarınlarıda var elbet,
Aynısı başına geldiğinde bir gün,
Vah edeceksin!
Yüreğinde kopacak kızılca
Bir kıyamet!
Ben değilim o senin anlattığın kadın,
Yıkılır bir gün seninde sarayın tahtın!
Senmişsin meğer bendini aşan, sel misali
dökülen,
haddini bilmez, sınır tanımaz o şiir!
Söylesene yıldızlar açar mı?
Martılar kanat açıp sevinçle uçar mı?
Göğümün göğsünde artık!
