BEN BİNLERCE KADINIM
Ben binlerce kadınım, daha çocuk yaşta ezilip, evlendirilen.
Okuyup da ne olacak diye, değer bulmayıp hor görülen.
Adam yerine konulmayıp, miras hakkı bile verilmeyen.
Mal yerine konulup, başlık parasına peşkeş çekilen.
Ben binlerce kadınım, erkek soyu için tarla gibi görülen.
Korkutulup, sindirilip erkek egemenliğine boyun eğdirilen.
Köle gibi kullanılan, taciz edilen, sövülen, dövülen.
O da yetmez gibi sokaklarda göz göre göre öldürülen.
Ben binlerce kadınım, çocukken oyuncak bebekle eğitilen.
Okuma yazma öğrenmeden önce ev işleri öğretilen.
Kendinden büyük de olsa kardeşlerine ablalık
ettirilen.
Bedeni tarlada ırgatlık etsin diye dünyaya getirilen.
Ben binlerce kadınım, isteklerime hiç değer verilmeyen.
Söz hakkı tanınmayan, fikri sorulmayan, yok
görülen.
Biraz şımarmaya, nazlanmaya bile müsade
edilmeyen.
Kaynana hışmına uğrayıp, görümceye hizmet
ettirilen.
Ben binlerce kadınım, varlıkta, yoklukta her şeye katlanan.
Gençlik gidince, bel bükülünce beğenilmeyip
aldatılan.
Ömür başkalarına feda edilir cefa olur hiç
yaşamadan.
Aşk mı, sevgimi o da ne? Çoğu şeyi bilmeden, tatmadan.
Ben binlerce kadınım, yalan gelir yeni nesil bilmez çektiklerimizi.
Derede çamaşır yuyup, tokaç kullandığımız
günlerimizi.
Çoğu şeyden bihaber yaşamışız hala gizleriz
dertlerimizi.
Cahilimiz, okumuşumuz hiç birimiz görmesin, yaşamasın inşallah kadın cinayetlerimizi.
Ben binlerce kadınım. Acılarımızı hiç görmediniz, anlamadınız.
Binlerce kadının çektiği çileleri kaile alıp
umursamadınız.
Ne yıkık harabe olmuş hayatlar var farkına
varmadınız.
İnanmadınız mı hiç yaşlı büyükleriniz yok mu?
Hikaye mi sandınız?
