BAYRAM GÜNÜNDE...
Diller açılır da söyler kelâmı
Erenler cem olur, bayram gününde
Başla göz üstüne dostun selâmı
Mektup fermanlaşır bayram gününde.
Peştemâl kuşanan, usta olsa da
Kırk günlük matemde, yasta olsa da
Yatakta uzanan, hasta olsa da
Dertler dermanlaşır, bayram gününde.
Acılar ok olur, bağra saplanır
Kalplere nur dolar, sırla kaplanır
Yapılan hayırlar, Arş’ta toplanır
Sevap harmanlaşır, bayram gününde.
Her türlü nimetten gıda alır da
Gönül Mevlâ’sını arar bulur da
Pervaneler gibi döner durur da
Sevinç kirmanlaşır, bayram gününde.
Yurdundan ayrılan dostunu özler
Doyurmaz sohbetler, bal gibi sözler
Yalvarır Mevlâ’ya çevrili gözler
Dilek ormanlaşır, bayram gününde.
İnanç; insanlığın şalı, süsüdür
Ömür; sonsuzluğun tek törpüsüdür
Toprak; günahların son örtüsüdür
Gönül kurbanlaşır bayram gününde.
Necati; ummanı gördü de daldı
Bütün dertlerini deryaya saldı
Her geçen bayramdan bir hikmet aldı
Kullar bayramlaşır, bayram gününde,
Sevinç kirmanlaşır, bayram gününde.
