BAŞINA ÇORAP ÖRMEK
Bunca yalana, riyaya nasıl inandım..
Beni hep iyi yanımla vurdunuz. Oysa, ben herkesi çok iyi tanıdığımı sanmıştım...
Hep beni ince duygularımdan vurdunuz..
Her yüzüme güleni gerçek sandım, bilmedim riyakarlığı, bilmedim insanların maskeli yüzlerini.
Her gelenin amacı başıma çorap örmekmiş. İyi niyetimden herkes yararlandı. Anlamadım, anlayamadım, boşa yaşamışım..
Bu kirli dünyanın, kirli düzenini anlayamadım.
Herkeste bir sahte tebessüm. Herkesin ağzına yalan yuva yapmış, ben fark edene kadar ..
Herkes başıma ne çoraplar ölmüşler..
Yalan dünyanın yalanını çözemedim!
Ben mi, ben eskilerden kalma, fi tarihinden kalma? Sanırım hâlâ, ne sayarsan öyleyim galiba..
Kim merhaba dediyse inandım. Çünkü merhaba, "Bana güven, benden sana zarar gelmez" anlamındaydı..
Söyleyin, dünya bu kadar kirlendi mi?
Kimseye güvenemiyorum. Şimdi, nasıl yüreğimdeki güvensiz insanları öldürsün zavallı yüreğim, söyleyin?
Küçücük yüreğimle seveyim dedim ..
Güvendim, sevda sandım. Sevdim, sever sandım..
Kıymet verdim o da nafile. Kimse kıymet bilmedi, bilmiyorlarda…
Her günüm mutluluk, sevinç. Benim içimde aşk sandığım, yalanların ardından koştum kendimce..
Öyle bir çorap ki en püsküllüsünden ördü başıma..
Şimdi hâlâ kendime gelemedim..
Artık kimse gelmesin üstüme. Ben artık çoktan yalnızlığı seçtim..
Öyle yoruldum ki tüm gönlümü, hayatımı herkese kapadım..
Artık bana da öğrettiniz hayatı..
Öğrendim ama ben kendimi kaybettim..
Öyle çok başıma örülü çorap var ki ..
Hangisini çözsem, diğeri dolaşır ellerime..
Ah gönül uslan! Güvenme bunca yalana, dolana...
Dünya, senin bildiğin dünya değil. Herkes maskeli, herkes riyakar..
İnsin yüzlerdeki maskeler. Hayatın gerçeklerini, güzel yüzünü yaşayın..
Bir gün sizin de başınıza çorap örerler, bilemezsiniz..
