BANA GİTMEK DÜŞER
Ağlar dururdum gizlice
ümitsiz bir yılgınlık içinde
yüreğimin yarısı sende
yorgun gülümseyişler
bırakarak yalnızlığa.
Beni sarmaşıklarca saran
dert yumağı
devası yoktur çaresizliğin
Al şale bürünmüş sevgili
buğulu camlar ardından bakardı
menevişlenen bulutlara
gözleri yağmurlu.
Tenha kuytularda çürür zaman
Kuşlar uçar, yağmur biriktirir bulutlar
Ve yağmur başlar ince ince
Ağlar dururdum gizlice
Usumda yalnızlık gemilerinin yorgunluğu.
Gidiyorum işte sevgili,
elveda demeden, hiçbir şey demeden
alıp acılı yüreğimi gideceğim.
Yüreğimde sensizlik korkusu
Ben umutsuz gurbet yolcusu
binip kara trenlere çekip gideceğim
dilimde ayrılık türküsü.
Arkama bakmadan
yüreğimin yarısını bırakarak sana
Menevişlenen ay altında
gideceğim hasretler bırakarak sana.
Bitirmişse yüreğinde sevdayı
Anlamıyorsa haldan sevgili
Kapanmışsa umut kapıları
bana gitmek düşer
Gideğim bu şehirden
senin hasretinle yana yana.
