BABAM DA GİTTİ Mİ?
Kalbimden bahsediyorum.
Benden başka ağlayan var mı dediğim zamanlar?
O beni doğarken tanırken ben onu düşünmeye başlayıp, varlığını anlayıp aramaya başladığım zaman tanımıştım.
Sahi bir kalbim vardı ve ilk annemi kaybettiğinde bulmuştum!
Kesinlikle rahat bırakmıyor o kontrol ediyordu beni...
Sorgulardım, bu göz yaşları hangi dağın tepesinden yuvarlanıp gözlerimden akıyor?..
Kalpsiz bir usta çeşme yapmış derinlerime.
Sadece bulanık ve acıklı akıp toprağı da yakıp, kavurup, kurutsun tüm yaşamı diye mi acaba?..
Böyle düşünürken bir ses; hayır hayır berrak akacak su da var der!
Öyle ya, ömürün bu zaman diliminde şebekelerde arıza vardır, onarıldıktan sonra berrak bir su dağları aşıp yüzde tebessüm oluşturacaktır.
Ömrümün onsekiz yılını geçirdiğim o ev,
Düşünüyorum, sahiden bu zaman diliminde; kaç yıl, kaç ay, kaç hafta, kaç gün ve saat gönlümüz doymuştur?..
Öykümün devamında anlatacağım.
Editör: Nevin Bahtışen
