AYRILIK
Yıllar geçer, sevgi eksilmez yüreğimden
bakışır dururuz aynı dağlara
beyaz bir aynanın mavi penceresinden
ne sen ne ben tanırız uçup giden mutluluğu
Kaç kez, kaç ay, kaç yıl
akıttım gözyaşımı serçeşmelerden
kanadı kırık bir sevdaya
doldurdum yaş ile dereleri
Ovalara ekilmiş ekin miydik biz?
amansız biçerdöverler biçti
göğe ağmış salkım bulut muyduk biz?
gözyaşıydık toprak içti
Bilir misin?
senin yokluğunda
kaç yıldız kaydı gökyüzünden
kaç göl çekildi
kaç aç kurt götürdü cerenleri mağaralarına
kaç güvercini kaç engerek yılanı yedi
Karlı dağlardan akan sular
savrulurak dağların eteğinden
kavuştu yâr dediği ırmaklarına
biz yar dedik ulaşamadık yüreklere
Uykuda mı kırmızı güller?
karşı karşı bakışır dururuz
düşler penceresinden
güllerin gözlerinden
hiç umut yok mu?
Yüreği acıtan dikensi duygular
sevdalı olanın dinmez gözünden yaşlar
şarkılar susar, çaresizlikte büyür acılar
Kaç yıl, kaç mevsim
sürecek bu kahrolası ayrılık
hiç ümit yok mu?
Senin yokluğunda
kaç çiçek açtı, soldu kaç çiçek
kaç ayrılık treni kaçtı ıslıklarını çalarak
ayrılık treninde uçup gitti mutluluk...
