AŞKA TUTSAK
Yüreğin yaralıdır, gözlerin nemli,
Neydi seni üzen söyle bu denli?
Bir garip durum var, söylemesem mi,
Aşka tutsak olmuş, bir garip gönül!
Belki yüreğinde, belki de dilinde.
Belki belleğinde, belki kalbinde.
Belki yanan odur, ateş gönlünde.
Aşka tutsak olmuş bir garip gönül!
Nedir söyle seni, bu kadar üzen?
Gönlünün dünyasında izinsiz gezen.
Yine bir çarşamba, yine bir hüzün,
Aşka tutsak olmuş, bir garip gönül!
Aramakla bulunur mu sanmıştın?
Yürekteki aşka kaç gün yanmıştın?
Sen hâlâ kurusun, ıslanmamışsın,
Aşka tutsak olmuş, bir garip gönül!
Bütün duygularım alt üst gecede,
Bir garip isimsin sözde, hecede,
Doğru mu sözlerim, söyle sence de?
Aşka tutsak olmuş bir garip gönül!
Belki bir kış günü, belki baharda,
Belki bulutlarda, belki dağlarda,
Şaşırma adresini, arayıp sor da.
Aşka tutsak olmuş bir garip gönül!
Yaşadın mı bilmem hiç sevdayı!
Hiç mi tatmadın sen, aşka vefayı.
Arada kendin ver buna cevabı,
Aşka tutsak olmuş, bir garip gönül!
Bazen dağa, taşa, bazen doğaya.
Bazen el açarsın yüce Mevla'ya,
Bazen dalar gidersin, derin hülyaya,
Aşka tutsak olmuş, bir garip gönül!
Bazen yüce dağlar, yoldaşın olur,
Bazen kendi gönlün, sırdaşın olur.
Anılar, maziler sana arkadaş olur,
Aşka tutsak olmuş bir garip gönül!
Gülünden sitem var, bakın dikene,
Bunca meşakkat var, sevda çekene.
Eğer bilmiyor isen, sor bir bilene,
Aşka tutsak olmuş bir garip gönül!
İşte yazdım seni, kalem elimde,
Yadettim aşkını, gel gör dilimde,
Dostlarıma vedam, işte selamda,
Aşka tutsak olmuş, bir garip gönül!
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım
