ANNEMİ ÇAĞIRIN
Eğer beni bir sokak köşesinde
Yıkık perişan çaresiz görürseniz
Eğer tanıyorsanız annemi çağırın...
Kırmızı gözlerimden yaşları silip de
Faydasız teselliler verirseniz
Vazgeçin, tanıyorsanız annemi çağırın...
Derdim neymiş sebebim kimmiş?
Boşverin, dermanım kimdeymiş,
Siz yeter ki bana annemi çağırın...
Eğer beni bir sokak köşesinde
Yıkık derbeder çaresiz görürseniz
Aklınıza başkası gelmesin annemi çağırın…
Aldırmayın, ben koca adammışım
Bilseniz kaç sokakta çocuk gibi ağlamışım.
Gülerim ben, yeter ki annemi çağırın...
Ancak o dokunur pamuk kalbime
Pamuk elleri değince ellerime.
En iyi o bilir, ne iyi gelir yaralı gönlüme.
Bir şey yapmak istiyorsanız benim iyiliğime,
Ya rahat bırakın, ya bana annemi çağırın..
Eğer beni bir sokak köşesinde
Yıkık perişan çaresiz görürseniz,
Elbiselerim yırtık, belki yüz günlük
Sakın dilenci zannedip para vermeyin.
Eğer yaşıyorsa avuçlarıma annemi bırakın...
Terbiyesizin biri tekmeleyince tepki vermezsem,
Eğer içinizde anne hasreti çeken biri varsa,
Lütfen sadece o kontrol etsin nabzımı.
Hava soğuk ise ve donmak üzereysem,
Ambulans çağırmayın, annemi çağırın.
Göndermeyin beni bilmem ne hastanesine,
Yatırın beni annemin sıcacık sinesine,
Doktor değil, bana annemi çağırın...
Eğer beni bir sokak köşesinde
Yıkık derbeder çaresiz görürseniz
Eğer uyuyorsam bana “anne” gibi seslenin.
Bakmayın ağaran saçıma, sakalıma,
Bana kaybolmuş bir çocuk muamelesi yapın,
Eğer polisi ararsanız “evsiz”demeyin,
“Burada garip bir annesiz var” deyin.
Eğer beni bir sokak köşesinde
Yıkık perişan çaresiz görürseniz,
Bana soracağınız ilk soru “annen nerede?” olsun
Eğer size bir mezarlık tarifi yaparsam,
Lütfen dokunmayın beni öylece bırakın..
