AH BE GÜLÜM!
Ayrılıklar girdi araya
Bir buğday başağı gibi mahzun,
Kuru bir yaprak gibi solgun
Acılı bir hasretti duyduğum
Ayrılık çekilir gibi değil.
Yanık bir halk türküsü gibi
Sonbahar ağaçları gibi
Kumral, uzun saçların
Düşmüş aydınlık alnına
Giriyorsun hülyalarıma
Akşamı kovalalarken
Yalnızlık kuşları.
Vurgun yemiş sol yanım
Bu mutsuzluk gününde
Gizli gizli ağlardım
Yüreğimin yarısı sende.
Ay gecesinde
Sevdalı masallar dinlerdik
Dost ağaçlardan
Yıldızlar altında ikimiz
Ateş böcekleriyle biz
Afrodit güzelliği senin yüzün
Ay ışığında avutmaya geldim
Acılı yüreğimi.
Ayrılıklar girdi araya
Suskun bir aşk yaşardı
Şimdilerde yaralı gönlüm
Sen yoksun ah be, gülüm!
Kan düştü gecemize.
Döne döne akan su
Yol yol oldu su
Akıp gitti kan ırmağına
Akşamı kovalarken
Yalnızlık kuşları.
Ey sevi, taşıdın tohumunu
Bir bahar rüzgarıyla
Ateşlere közlendi yüreğim
Akşamı kovalarken
Ateş kuşları.
