YÜREĞİN DUYSUN
Zamansız bir zamandan,
Zeminsiz bir zeminden,
Dipsiz bir kuyudan sesleniyorum.
Kalsan da bir artık gitsen de
Kulağından çok yüreğin duysun,
Ârâfta bekliyorum seni, ârâfta!
Bir sızı ki hiç dinmeyen,
Tarif edilmeyen, gözle görünmeyen,
Yaşanmadan bilinmeyen!
Bugün varsın, yarın yoksun.
Kulağından çok yüreğin duysun,
Ârâfta buluşacağız, ârâfta!
Avuç içlerimdeki duamsın,
İki dudağımın ucundaki iki dünyamsın,
İki dudağının ucundaki ölümle yaşamsın.
Ne öldürdün ne güldürdün!
Kulağından çok yüreğin duysun,
Ârâfta bıraktın beni, ârâfta!
Ne sağa gidebil ne de sola.
“Yerim nere?” diye çabala, ârâfta beni ara.
Attığın nâra ben lâyık olmasam da
Lâyığın cehennem, “od”un olsun.
Kulağından çok yüreğin duysun,
Ârâfta kal benim gibi, ârâfta!
