SUSMAYI SEVİYORDU
Korkarak girdim içeriye,
Selam verdim kısık bir sesle,
Suçumun farkındaydım.
Vicdanım rahatlasın diye
Bekledim öfke dolu sözlerini.
Sadece göz ucuyla süzdü beni.
Lisanı hâliyle diyordu;
En sevdiğim evlat üzdü beni.
Babam susmayı seviyordu
Konuşur gibi bakıyordu.
Soğuk bir kış günü,
Eve girdim, ev sıcacıktı.
Evde huzur kuşları uçuyordu.
Annemin keyfinden anlamıştım
Babamın keyifli olduğunu!
Tebessüm babamın yüzünde
Saatlerce mekân kurmuştu.
Ekmek davasını kazanmış gibiydi.
Gerçi ekmek aslanın ağzındaydı.
Ama babam aslanı da satın almış gibiydi.
Sevincini kelimelere döksün diye
Bekledim bekledim vazgeçtim.
Babam susmayı seviyordu
Konuşur gibi bakıyordu.
Ara ara yakalardım
Babamın şefkat dolu gözlerini.
Gözleriyle başımı okşuyordu.
Biliyordum sevgi dolu sözcüklerin,
Babamın büyük yüreği karşısında,
Küçücük kaldığını.
Ama kulaklarıma söz geçiremiyordum,
Duymak istiyordu işte!..
Babam susmayı seviyordu,
Konuşur gibi bakıyordu.
Ben, babamı hiç koşarken görmedim
Ya da fazlaca çoşarken...
O sırtımızı yasladığımız dağdı.
Belki de dağlar böyle olmalıydı.
Saçındaki beyazlar; hayata ödediği diyet,
Çektiği acılardan yüzündeki ciddiyet.
Çocuktum, ben bilemezdim,
Çocuklarını büyütürken
Babamın içindeki çocuğun öldüğünü...
Babam susmayı seviyordu,
Konuşur gibi bakıyordu.
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz
Editör: Seher Uslu
