SUS ARTIK
Sus artık
Duyan yok seni
Arşa yükselen sesini
Vur göğsüne ellerini
Saygıyla selamla ecelini
Zemheri ayazlara aldırma sakın
Usulca sarıl kırık betonlara.
Sus, sakın konuşma
Susuşunla sakla, acılarına aldırma
Belki yarın güneş doğacak
Kim bilir bakarsın bahar da gelecek
Belkiler kadar güçlü umutların var
Sarıl sakın bırakma..
Sus artık
Konuşursan kim duyacak
Kim dinleyecek, kim anlayacak
Kim görecek çeresizliğini
Kim gözyaşlarını silecek
Yürek yangınına kim su dökecek?
Sus artık
Hiç bir şey söyleme
Kelimeler israf olmasın
Sözler değer kaybetmesin
Yürekler boş yere umutlanmasın.
Sus artık
Ölüme yolculuk var
Vakit daraldı, yolculuk zamanı
Ecelin ayak sesleri duyuluyor
Adım adım yaklaşıyor
Sakın korkma desemde
Görüyorum susuşundaki korkuları
Sus artık
Boş yere çırpınma
Neden çocuklar gibi ağlıyorsun
Bak elin kolun çaresizlik zinciriyle bağlı
Sus neolur, yüreğim dağlanıyor
Dayanmıyor yanıyor yüreğim.
Sus artık
Çaresizliğimi vurma yüzüme
Yaşamak âr geliyor yüreğime
Ya sus
Yada öldür beni
