SON VEDA
Yaşlı adam yavaşça eğildi:
-Bilmiyorum nasıl anlatsam nasıl söylesem. En nihayetinde kızacaksın, her seferinde bir daha "Gelme" diyorsun, ama ne yapayım elimde değil. Sensizliğin bu kadar acı ve ıstırap vereceğini tahmin edemezdim. Zamanla alışırım sanıyordum. Ama nerede her gün biraz daha kötüye gidiyorum. Ak düşmeyen hiçbir saç telim kalmadı, düşüncelerim allak bullak inanır mısın senden önceki hayatımı bile hatırlamıyorum, sen ve sonrası.
Çocukluğumu, gençliğimi unuttum desem yalan söylüyorsun dersin ama inan yalan değil zaten yalan söyleyecek bir zamanda da değilim.
Ayrılışının her gününü tek tek saydım on dört yıl üç ay beş gün, atma der dediğini duyar gibiyim ama şahidim var, günlük tutuyorum senden ayrı düştüğüm andan beri, onun için bu kadar net hatırlayabiliyorum.
Senin her zaman söyletmek istediğin ama benim her seferinde geçiştirdiğim bir kelime var ya…
Gülüşünü duyar gibiyim evet o kelime “Seni seviyorum” ama çok geç haklısın, dedi yaşlı adam eşinin mezarı üzerine kapanırken ve çok geçmeden nefes alışları da kesildi.
Ama gözleri açık kaldı ...
