ŞİİR
Giriş Tarihi : 28-03-2024 00:56

Ömrüm / Halil Kumcu

Halil Kumcu -ÖMRÜM

Ömrüm / Halil Kumcu

ÖMRÜM

Soldu güneşim akşam oluyor
Gözüme yaşlar düştü yakıyor
Çok derinden dertliyim ömrüm
Dört duvar üzerime çöküyor

Terk edilmiş mabet gibiyim bomboş
Bir kadeh içmeden oldum sarhoş
Beyhude geçti behey ömrüm
Uçuşan yaprak gibi başıboş

Kavruldu ateşin yüreğimde
Boğuldu soluğun kederimde
O yana bu yana savruldu ömrüm
Yaşla ağıt yaktı gecesinde

Dünya dediğimiz gurbet kendi
Mum gibi günden güne eridi
İşte geldim gidiyorum ömrüm
Bin bedel ödedim de dönmedi

Bahçemde çiçekler açmaz oldu
Yamacıma kuşlar gelmez oldu
Göz pınarlarım kurudu ömrüm
Ne ses ne de nefes veren oldu

Doğumum ölümüme gücendi
Boş bir hayalin peşinde geçti
Kaç seneyi tamam etti ömrüm
Sayılı günlerimi tüketti

Tek dileğimdi senle yaşlanmak
Son nefeste gözlerine bakmak
Adın kalbimden silinmez ömrüm
Yastığım bastığın kara toprak

Saatler vuruyor uçtu gitti
Saniye saniye biçti gitti
Ellerimin arasından ömrüm
Aktı aktı hep eksildi gitti

Ömrüm düş kırıklarıyla bitti
Dönüp dönüp mazimi eskitti
Ağla şimdi ağla ahir ömrüm
Bir ses der ki artık ölüm vakti

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi