MEVLÂNÂ
Bir okyanustu yol aldı denizin peşinde
Ebr-i nisan ile yıkandı yundu Mevlâna
Diyarlar dolaştı Mekke Medine… Lârende
Hüma kuşu olup Konya’ya kondu Mevlâna
Kıvılcım bekleyen meşaleden farksızdı ten
Tebrizli Şems’i çıkıp geliverdi aniden
Setler yıkıldı da kavuştu meracelbahreyn
Durgundu dalgalandı dalgalandı Mevlâna
Daldı da aşk deryasına çaresiz sersefil
Tarif edemedi halin anlatamadı dil
Söyledi meramın “ben ol da bil ben ol da bil”
Aşkın çerağı oldu yandı yandı Mevlâna
Kendini arıyorken menzillerin sonunda
Ahenk buldu her sedanın renginde tonunda
Altın döven çekiç darbelerinin fonunda
Mest oldu semâ’ durdu döndü döndü Mevlâna
Hak hakikatle yoğruldu mayası dokusu
Hz. Muhammed’in imbiğinde süzüldü tortusu
Mesnevi’den yayıldı ayetlerin kokusu
Hakikat erlerine rehber candı Mevlâna
Hamdı pişti yandı bağrı içli içli sızı
Haktan geleni halka dağıttı dizi dizi
Ne lâcivert ne siyah ne sarı ne kırmızı
Kubbe-i Hadrâ’da yemyeşil tondu Mevlâna
Yağmurlar sel oldu denizler deryalar aştı
Yetmiş iki buçuk millet ummanda kaynaştı
Mevlâna’ca konuştu Mevlâna’ca anlaştı
Dünyayı Konya’ya sığdıran handı Mevlâna
