MAZERET OTU
Nice duyarsızlar gördüm bu hadde gelinceye kadar
Biri üşenir, öbürü döşenirdi
Sert patlamalar peydahlar,
Yapışırdı küf kokulu cümleler ajandalara
Bir başka gıybet taciri, girerdi sahneye
Bunaltarak beni, orkestranın dışına iterdi
Gölge oyunları andırırdı senaryolar
Her biri eylemden, kontrolden yoksun
Bir incelesem
Balonlar dolusuydu lafı güzaf sözleri
Aylar, kışlar boyunca
Katlanamazdım bu zemheri çığlara
Düğümden öte götürmeyen çözümsüzlere
Sonra; mazeret otu filizlendi içimde
Ertelemeler baş rolü kaptı
Hükmü kalmadı üretkenliğin
Gayretler silindi topuklarımın altında
Barajları deviren inançlarım kurudu
Gün geldi unuttum replikleri, yaslayıp sırtımı
Kalemi oynatmadan, komediye vurdum
Aklım soğumadan ben durdum
Kurtarıp soru işaretlerinden benliğimi
Erteleyerek, mazeretlere tutunarak
Durdum, sıradanlaştım...
Kulislerin göbeğindeki diyalogların eseridir,
Darmadağın şevklerim.
Şevklerim.
Şevklerimi severdim.
Geri getirmedi azalan aylar, kışlar...
O gün bugün kendimi devşiriyorum
Toparlan umudum toparlan
Baharlar yakın, diye diye…
