İÇİMİZİ DÖKELİM
Bazen gururdan, bazen kibirden, bazen de mahcubiyetten söyleyemediğimiz sözler içimizde bir ukde, bir yara olarak kalıverir. Boynu bükük cümleler bir kenarda bekleşirler öyle sessizce…
Oysa; ne olurdu söyleyiverseydim diye hayıflanmanın hiçbir faydası yok ne yazık ki…
İçindeki acı her nefeste yakmaya devam edecek canını,
Dudaklarında sıkışıp kalan o öksüz kelimeler kadar çaresizsin artık.
Bir dakikasına ömrünü vereceğin o anlar yok…
O anlamsız kırgınlıklar boşa geçirilmiş zamanlar çok büyük pişmanlıklara bırakırken yerini, yıkık dökük ve çaresizsin…
Hayat hiç ıskalamaya gelmiyor. Aldığımız nefes bile gelmiyorken geriye, her anı dolu dolu yaşamalı insan, hakkını vererek yaşamalı…
Yazmalı, çizmeli, söylemeli...
Editör: Betül Eren
