HÜZÜNLÜ BİR GÜN
Apaydın bir tan pınarı,
Billurlaşır ağaçlar ormanına.
Usulca salınır ak kavaklar,
Eğilir gümüşlenen sulara.
Ak güvercindir umut,
Dağılıp gider bulutlara,
Gök rengi dağlara.
Yeşil dal uçlarında renk renk
Şenlik kuşları,
Ötüşleri bir Beethevon senfonisidir
Bana,
Hüzünlü güneş gülümsemeleri,
Düşmüş fersiz gözbebeklerime.
Yürüyorum papatyalar içinden,
Dilimde bir Orhan Veli şiiri.
İçlenerek yalnızlığıma,
Az ötede altın kanatlı kuşlar,
Eğriler çiziyor meşeliklere,
Kımıldanan dallar üstüne.
Yarı uykulu, yorgun bir savaşçıyım,
Gölgeli zeytinlikler altında,
Dağıtmışım gözlerimi akan yaşlara.
Görünmez bir el biçiyor gülü,
Düşüyor ebruli sulara,
Titreşerek yavaşça sürükleniyor
Altınlaşan, kızıllaşan sularda.
Gök ne kadar mavi,
Ağaçlar nasıl da yeşil,
Ne güzel akışı eski bir ırmağın.
Bense gelmişim ölümün kıyısına,
Ne ki ölüm, yarım bir ay çizmiş,
El sallıyor hafiften,
Sarılmış gül yaprağına.
Editör: Serhan Poyraz
