HAYALLERİ KURULAN KADIN
Çok hayaller kurmuştu gelecek günlerine...
Çok hayaller kurmuştu
Hiç düşünmeden yaşamın zalim yüzünü...
Direnmiş, karşısındaki tüm engellere,
Meydan okumuş.
Yılmamış, yorumlamış
Kara yazgısına başkaldırmış.
Bir türlü teslim olmamış, hep ayakta kalmış...
Cesur, alımlı ve zerafetli,
Bahtı kara, yüreği yanık,
Gerektiğinde masaya vuran, dirayetli.
Ama o kadar da bağışlayıcı ve merhametli...
Sevinçleri, başkaldırıları, çığlıkları,
Kum rengi saçlarına düşen akları,
Ve yosun renkli gözlerindeki isyankar bakışları,
Doğrusu, yüreğine işlenmişti nakış nakış...
Yine de gülerdi... İnadına gülerdi...
Umutları, kaybedişleri, yaşama meydan okuyan endamlı yürüyüşleri...
İnsan yığınları arasında bir başına yalnızlığına sığınarak,
Yaşamı hafife alarak,
Her şeyin anasını satarak yürürdü....
Gözlerinden dökülen yaşlar
Göl olurdu yüreğinin pınarına.
Ama yinede gülerdi... İnadına gülerdi,
Hem de dolu dolu gülerdi...
Özgürlük abidesi kılığında,
Kadın olmanın erdemiyle,
Bastığı her karış toprağı titreterek,
Umursamazlıklarını da yoldaş ederek,
Gününü gün ederdi...
