GECEYDİ
Bazen bir hiç her şeyi ifade ederdi
Bazan her şey hiç bir şeyi
Geceydi
Çok geceydi
Saat dördü beş geçeydi
Önce
Boynu bükük sokak lambalarının
Korteji eşliğinde
Işıl ışıl aydınlanmış sokakları
Karşılardı beni bu şehrin
Tıpkı ağırlamak istercesine
Sonra
Yorgun dükkânların bitkin vitrinleri
İndirilmiş kepenkleri ile
Birer birer selamlardılar beni
Sanki yalnizliğıma denktiler
Bir çöp tenekesi etrafında nasibini arayan kediler
Onlar da sanki
Açsan buyur der gibiydiler
Kaldırımları ezilmişliğin verdiği olgunlukla vakur
Atılmış izmaritlerin kirliliği ile kızgın ve mağdurdu
Bir yanda
Kapanmayan bir yara gibi
Unutulmuş olmanın biçare utancında
Bir çukur
Öte yanda
İçindeki su birikintisini
Yavru bir köpekle paylaşmanın
verdiği haklı gurur
Geceydi
Çok geceydi
Saat dördü epeyi geçeydi
Kimine korunak kimine barınak olmuş
Heybetinin farkında ulu bir çınar
Buralar benden sorulur der gibi
Etrafına emirler yağdırırcasına
Kükrerken
Gölgesindeki yaşlı sarmaşık
Mahiyetindeki dallarıyla kanat germişti
Boynu kıldan ince filizlerine
Bende ondan cesaretle
Yürüyorken
Issızlığın sessizliğinde
Ve tam da ürkmeye başlıyorken geceden korku ile el ele
Seni Allah mı gönderdi diyebileceğim birini arıyorken gözlerim
Ve en ufak seste neredeyse ödü patlayacakken cesaretimin
Geceydi
Çok geceydi
Saat bilmem kaçı kaç geçeydi
Ve nihayet beklediğim
Her duyduğumda tüylerimi diken diken eden
Sedasıyla beni benden alan o ezan sesi
Öyle bir yükselirdi ki minarelerden
Güvende hissederdim kendimi
Eşlik edercesine tenime
nüfuz ederdi
Ben buradayım korkma dercesine
Ve her seferimde
İç çekişimle üşüyen gece
Ürperişlerimle titrer
Can çekişimle terler
Oh deyişimle biterdi
Bazen bir hiç her şeyi ifade ederdi
Bazen her şey hiçbir şeyi
Geceydi
Çok geceydi
Saat beni benden geçeydi
***
Editör: Suna Türkmen Güngör
