BİR TEK “SANA“
her gece ayla beraber
sokakları arşınlıyorum
gölgemi takip ediyorum
kimi koluma giriyor
kimi ortadan kayboluyor
kimi takip ediyor
sorular soruyor susmuyor
hep aynı soruda duruyor
çekiştiriyor kolumu
çocuk gibi ayak diriyor
hep aynı cevaba maruz kalıyor
geceyi yaran kocaman bir sessizlik
yankı arkamdan geliyor
Kime! Kime!
kime yazıyorsun?
sözler ağzıma büyük geliyor
harflerim ağlıyor
diz dize verelim
söyleyelim çırpınıyorlar
dudaklarım kilitleniyor
ben kelimelerle oynayan ben
acemi matbaacı gibi dizemedim
yan yana dört harf koyamadım
yutayım dedim
kursağıma takıldı harflerim
hepsi haksızlığa uğramış
özgürlüğü için
ayak direyen mülteci
en çok adının harfleri
can çekişiyor
ayak diriyor
özgür bırak diye inliyorlar
gurur durur mu
al aşağı ediyor
diyemem
“sana“
en çok sana
hepsi sana
bir zahmet üstüne alın
özledim anlasana
özledim
adını içime bile
söyleyemediğim
sana yazıyorum
sana
bir tek sana!
