BAYAT EKMEK
Ekmek fırınının kapısından içeri on yaşlarında bir çocuk girdi, yazın sıcağı bitkin düşürmüş belli biraz da gariban halli.
Çekingen tavırla “Bayat ekmek var mı abi?” dedi. Bir fırıncıya baktım bir çocuğa, adam oralı bile olmadı. Çocuk bir daha söyledi, “Yok…” diye sinirli sinirli azarladı çocuğu.
Dona kaldım, belki bir dilenci çocuğuydu belki ailesi istemeye utandı çocuğu gönderdi, hem de bayat ekmek istemesi için, para olmayınca bayat ekmekleri bazıları parasız veriyor kimi de yarı fiyatına.
“Ne oldu fırıncı? İki bayat ekmeği vermedin ama yarın o ekmekleri ısıtıp tazeymiş gibi tekrar satmaya vicdanın elverecekse, sen insan değilsin…” dedim. İki tane taze ekmek aldım arkasından çıktım sağa sola bakındım yok gitmiş.
Belki beş yıl geçti üzerinden hâlâ bayat ekmeği isteyen çocuk da kaldı aklım. Belki kapına gelen hızır mıydı yoksa çocuğun gönlünde doğacak sevincin müjdesi mi gelmişti kapına da boş çevirdin fırıncı?
Kim bilir, hangi garibanın eliyle gelen kısmetleri tepmişizdir kim bilir?
Editör: Betül Eren
