AVUNTU
dağıtmada yelpazesini al donlu gelinciğin
güneş yüklü bahar yeli,
tepenin yamacında güller, sümbüller,
yol kıyısında bir çoban çeşmesi
soluk soluğa akarda akar,
derin bir sessizliğe akar,
ışıltılı sularında kuşlar eylenir.
orman ağaçlarında kumrular
yeşil yapraklar arasında şendiler.
gökyüzü mavi, bulutlar ak
duyduğum kanat sesleridir
bu ıssızlık vadisinde.
yüreğimde belli belirsiz bir ürperti,
karmakarışık anılar
ne güzel bir yer burası.
şehirden uzak, insanlardan kopuk
dertsiz bir gün yaşamak
gölgeli sedirler altında
gelip acılı öykülerden
taze bir yaprak gibi hafiflemek
ne güzel.
rüzgârın sesi, kuşların sesi
boğulup gider maviliklere,
bir dost fısıltısı salınır dallardan,
su birikintileri, saz kümeleri,
çiçek, toprak kokusu ne güzel.
ne gönülde kuruntu ne keder
ne sevda acısı, kalmadı yürekte kar
yeşil dallar üstünde hüznü güneşin
savrulur uğultulu kentlerin getirdiği
acılar,
erguvana dönerken ağaçlar
bugün bahtiyarım
hiçbir şey bozamaz bu avuntuyu.
ağlamaklı türküler de söylemiyorum
kuşlar söylesin
sevincim artıyor gitgide
hüznü bırakarak sevdalı güneşe.
