YANDIM YANDIM KÜLDEN ÖLDÜM ÖLDÜM CAN
Bir çocuğu sevdim edası dilde
Duygusu köz ciğer bakışı özde
Kolları kementten sevdası gözde
Bir çocuğu sevdim yürürdü sözde
Yandım yandım külden öldüm öldüm can
Arşınların yolda özüm kapısız
Beklerim zamansız açsan kilitsiz
Kime yazıyorsan harf harf çizgisiz
Dökülür sayfama adı gönülsüz
Yandım yandım külden öldüm öldüm can
Kendi kendine dram yüreğe sessen
Kendi kendine ölüm dudağa sözsen
Canı gitti benden özü sökmeden
Kendi kendime yandım sönmeden
Yandım yandım külden öldüm öldüm can
