UNUTUR
İmzayı sağken at mezar taşına
Bir gün gelir kullar seni unutur
Dönersin çalının, garip kuşuna
Bir gün gelir dallar seni unutur
Nemruttun tahtını gör ara sıra
Katiyen güvenme servete vara
Bakma sadık gibi sarılmış yara
Bir gün gelir kollar seni unutur
Bülbülü düşünsen sesi, ünü var
Hem kafese he de tuta kini var
Bakma diken ile ortak yanı var
Bir gün gelir güller seni unutur
Ört ölem diyeni, ölecek sanma
Lafın gelişidir he de geç kanma
Hancıya hatıra bırak git amma
Bir gün gelir yollar seni unutur
Şerifoğlu’m geldi geçti ölenler
Mazi oldu âleme nam salanlar
Hani daha önce, kaval çalanlar
Bir gün gelir çöller seni unutur
Editör: Nevin Bahtışen
