TUZ EKMEK HAKKIM
Bir gece yarısı kaldırımlardayım
Yalnızlık alnımı örtüyor
Seyir defterimi yazan
Pembe uçurtmaları gözlüyor
Bıçak kemiğe dayandı
Çaresizlik ah o bilinmezlik
Yitik bedende düşlerim sahipsiz
Bir türlü uyku tutmuyor üstelik
Hüsranla bitti rüyalarım
Sığmıyorum hiçbir yere
Bir bankın üstünde
Gölgende kahroluyorum haybeye
Hasretime prangalar vurulmuş
Geriye kalan bir kalp yangını
Aramızdan yıllar geçti de unutamadım
Seyrine doyamadığımın vedasını
Canıma ciğerime işlemiş
Günler sene gibi
Deli divane yaralı gönlüm
Hüsranla biten rüyalar sahibi
Yüz çevirdiğinden beri
Sersefil yanmışım itilmişim
Beyhude dolanıp yaşıyorum
Artık gitme sevgilim
Ya da siyah gözlerine beni de götür
Bu benim tuz ekmek hakkım
Gönlüme inersen görürsün
İçinde kan renginde yazılı aşkım
