TÜM DÜNYANIN ÜSTÜNE HUZUR SERPSEK PERİ TOZU MİSALİ
Ne zaman bahçeye nefes almaya çıksam, “Limon” da koşup yanıma geliyor.
Yanı başıma uzanıyor.
Sarı tüyleri güneşte parlıyor, sıcacık oluyor…
Kahvemi yudumlarken ben de dalıyorum öyle yanında.
Kızın iş durumu, küçük oğlan rahat mı uzaklarda, ortanca hafta sonu organizasyonunda ne yapacak acaba?
Azıcık da hasta bu aralar.
Neyse ki zencefilli limonlu karışımdan yükleme yaptım bolca.
Her yavru böyle şanslı değil tabii.
Nice genç var destek bekleyen, isteğini söyleyemeyen.
Ne yapsak da yanlarında olabilsek?
Ben de bilmiyorum doğrusu…
Sonra ölen binlerce çocuğun acısı gelip oturuyor yüreğime.
Devam eden zulme “dur!” diyecek bir gücün olmayışı…
Bazen ne kadar çaresiz kalıyoruz olaylara.
Yetişmiyor elimiz kolumuz.
Sesimiz çıkmıyor gür bir şekilde.
Tüm insanlık birleşip güçlü bir yumruk olsak şöyle bir vursak yere.
Yeter tüm zulüm dursun yeryüzünde!
Yeter ölmesin masumlar, yavrular!
Analar ağlamasın.
Yeter oynanan kötü oyunlar tuz buz olup dağılsın!
Kötüler yok olsun şu evrenden.
İnsanlık gülsün artık.
Yüreklerimiz ferahlık bulsun.
Kahvemizi rahat yudumlayalım soluklandığımız küçücük anlarda.
Yediğimiz aşlar boğazımıza düğümlenmesin.
Gülümsemelerimiz gölgesiz olsun…
İşe, güce, telaşa ara verip bahçeye kaçıyorum işte.
Bir nefeslik “anların" peşine düşüyorum ama…
Olmuyor.
Düşünceler bırakmıyor peşini insanın.
Limon’un kaygısız, teslimiyetle sırtını güneşe verişine imreniyorum böyle.
Şu huzuru elimle alıp sürünmek istiyorum kendime.
Tüm dünyanın üstüne sermek peri tozu gibi…
Editör: Serhan Poyraz
