ŞİİRCE / ÜŞÜYORUM
Bırakıp gittiğin gün
Dondurup bir kenara bıraktım,
Yüreğimin sana ait olan köşesini.
Kerpiç duvarlı odamda
İkiz yürek çiziyorum,
Gök yüzünden çaldığım maviliklere.
Suçlu çocuklar gibi
Gözlerim önümde.
Ezilmiş düşlerimin ateşe düşkün yanı
Çözmüyor donumu.
Ben erirken inceden inceye,
Tenim yanıyor, cehennem kızılı
Üşüyorum.
Üşüyorum.
Suskun insanlar tırpan yarası,
Biçilmiş ömürler binmiş bulutlara.
İki genç oturmuş yarasa uçumunda
Karanlık yüzlerinde kırbaç izleri,
Umuttan yana kararlı gözleri.
Bırakıp gittiğin gün,
Nazlanacak bir şey kalmış mıydı
Hayata dair?
Kimin bedeninden sır çalmıştın ki
Dudaklarında suskunluk?
Ve ardından sana duyulan susuzluk.
Belki
Gitmeseydin de değişmeyecekti çok şey…
Ama
Eğer gitmeseydin!
Gökyüzünden çaldığım maviliklere
Binlerce çizilecekti ikiz yürek.
Editör: Nevin Bahtışen
